In het kader van authenticiteit en je ware zelf laten zien heb ik iets op te biechten.
De maand juni en ook het begin van de maand juli waren zeer intens, ik zag door de bomen het bos niet meer.
Er liepen te veel projecten tegelijk, ik hing van to do lijstjes aan elkaar, jakkeren, dingen vergeten, een overvol hoofd.
Ik had moeite met stilzitten.
Ik vond het lastig om met aandacht te luisteren.
Pakte te vaak mijn telefoon en verloor mezelf in eindeloos scrollen.
En mediteren en yoga? Ho maar. Terwijl ik dat juist zo hard nodig had.
Het is zo makkelijk om je focus te verliezen. Het vergt oefening om dingen met aandacht te (blijven) doen.
Tijd dus om orde op zaken te stellen, uit te zoomen en een stap terug te doen.
Ik verlangde naar rust, stilte en natuur.
Lange, diepe gesprekken voeren.
Telefoon weg, scherm naar beneden.
Luisteren.
Nieuwsgierig zijn en blijven.
Mijn gejaagdheid opmerken.
Steeds weer terugkeren naar het nu.
De sensaties in mijn lichaam voelen.
De geluiden om me heen opmerken.
De kracht van het niks doen.
En nu tik ik dit stukje in Zuid-Frankrijk en heb ik de rust weer hervonden.
Is mijn tempo vertraagd.
Bewonder ik bossen, beekjes, wolken en uitzichten.
Geniet ik van mijn dierbaren om me heen.
Ik kan niet wachten om over een aantal weken weer uitgerust en opgeladen aan de slag te gaan.
En ben ik me tegelijkertijd bewust van het feit dat ik weer de neiging zal hebben om me te haasten en vijf dingen tegelijk te willen doen.
Dus blijf ik oefenen, oefenen en nog eens oefenen.
Herken je jezelf hierin?
Ik wens je een fijne vakantie met veel rust, stilte en schoonheid.
Liefs,
Daphne
